Παθήσεις προστάτη : Ποιες περιπτώσεις δεν πρέπει να συγχέονται με καρκίνο

Το πέρασμα των ετών, όπως είναι λογικό καθιστά περισσότερο ευαίσθητο τον συγκεκριμένο αδένα στην έκθεση απέναντι σε ασθένειες, οι οποίες όμως τις περισσότερες φορές δεν εμπνέουν έντονη ανησυχία, αν και φυσικά δεν επιτρέπουν σε καμία περίπτωση εφησυχασμό. 
Οι παθήσεις του προστάτη είναι πολύ συχνές, με τις χρόνιες φλεγμονές να αποτελούν ένα συχνό φαινόμενο. Ο καρκίνος που αποτελεί τη σπανιότερη από τις παθήσεις, είναι η κακοήθης ανάπτυξη των κυττάρων του αδένα που χαρακτηρίζονται από απορρύθμιση του πολλαπλασιασμού και του φυσιολογικού θανάτου τους. Το αποτέλεσμα είναι η αύξηση του αριθμού των κακοήθων κυττάρων που ζουν περισσότερο και μπορούν να εξαπλωθούν σε άλλους ιστούς και όργανα (δημιουργία μεταστάσεων).
Για να μη συγχέεται λοιπόν ο καρκίνος με τις άλλες παθήσεις, αξίζει να περιγράψουμε ποιες είναι αυτές. 

Υπερπλασία του προστάτη
Μια από τις πλέον συνηθισμένες παθήσεις, είναι η  υπερπλασία του προστάτη την οποία αποκαλούμε και ως «καλοήθη υπερπλασία». Πρόκειται για μία διόγκωση του αδένα, η οποία προκαλεί συμπίεση της ουρήθρας, με αποτέλεσμα τη δυσκολία στην έξοδο των ούρων και μία σειρά άλλων συμπτωμάτων, τα οποία ονομάζονται “συμπτώματα του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος”.  Τα συμπτώματά εμφανίζονται συνήθως σε έναν στους τέσσερις άνδρες ηλικίας 50 ετών και άνω. Από τα 50 και μετά, η συχνότητά της αυξάνεται, για να φτάσει προοδευτικά στο 90% στην ηλικία των 80 ετών.
Στην Ελλάδα, ο αριθμός των πασχόντων κυμαίνεται μεταξύ 500.000 και 600.000 ανδρών και από αυτούς περίπου 350.000 λαμβάνουν συστηματικά κάποια φαρμακευτική αγωγή. Η πάθηση δεν είναι επικίνδυνη για τη ζωή. Δεν σχετίζεται με την εμφάνιση καρκίνου στον προστάτη, αλλά μπορεί να έχει σοβαρά συμπτώματα, και να προκαλεί ενοχλήσεις στην καθημερινή ζωή του πάσχοντα. Επίσης εάν δεν αντιμετωπιστεί σωστά και έγκαιρα, ενδέχεται να οδηγήσει σε σημαντικές επιπλοκές, όπως επίσχεση ούρων, αιματουρία, λιθίαση και εκκολπώματα της ουροδόχου κύστης, επανειλημμένες ουρολοιμώξεις και – σε πολύ παραμελημένα περιστατικά – βλάβη των νεφρών και νεφρική ανεπάρκεια.

Προστατίτιδα
Η προστατίτιδα είναι μια φλεγμονή ή λοίμωξη του προστάτη  και δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι οδηγεί σε καρκίνο. Η προστατίτιδα συχνά ταξινομείται ως οξεία ή χρόνια αλλά και ως βακτηριακή ή μη-βακτηριακή. Η πιο σοβαρή μορφή αλλά και λιγότερο συχνή είναι η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα, ενώ η περισσότερο συχνή μορφή είναι η χρόνια μη-βακτηριακή προστατίτιδα.
Η προστατίτιδα δεν θεωρείται σήμερα μία ξεχωριστή νοσολογική οντότητα, αλλά ένα σύνδρομο που παρουσιάζεται με ένα φάσμα συμπτωμάτων που συμβαδίζουν με φλεγμονή ή λοίμωξη του προστατικού αδένα. Η κύρια οδός μόλυνσης των προστατικών αδενίων είναι η παλινδρόμηση μολυσμένων ούρων από την ουρήθρα στην περιφερική ζώνη του προστάτη, μέσω των προστατικών πόρων (ανιούσα μόλυνση). 

Προστατική Ενδοεπιθηλιακή Νεοπλασία
Η προστατική ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία δεν είναι καρκίνος αλλά είναι μία μη-φυσιολογική και απορρυθμισμένη ανάπτυξη των προστατικών κυττάρων, ειδικότερα των κυττάρων που υπάρχουν στην εξωτερική και εσωτερική επιφάνεια του προστάτη. Τα κύτταρα αυτά δεν έχουν την ικανότητα να επεκτείνονται σε γειτονικούς ιστούς (μετάσταση), αλλά φέρουν μη-φυσιολογικά, «ανώμαλα» χαρακτηριστικά και χαρακτηρίζονται ως άτυπα κύτταρα.  Ωστόσο, ακόμη και αν ένας ασθενής διαγνωσθεί με υψηλού βαθμού νόσο, δεν συνεπάγεται ότι θα εξελιχθεί η νόσος σε καρκίνο του προστάτη. 
 
Πηγή: Γιώργος Σακκάς