Η προδιαγεγραμμένη μοίρα του πλανήτη Άρη: Γιατί δε μπορεί να φιλοξενήσει ζωή

Οι ομοιότητες μεταξύ Γης και Άρη είναι πολλές, αλλά η κύρια διαφορά είναι μία. Η Γη έχει ζωή και ο Άρης όχι. Μία νέα έρευνα έρχεται να ισχυριστεί πως αυτή η διαφορά οφείλεται σε διαφορά μεγέθους. Η διάμετρος του Άρη είναι μόλις το 53% της διαμέτρου της Γης και κάτι τέτοιο θα έκανε αδύνατη τη διατήρηση συστατικών απαραίτητα για τη ζωή, όπως το νερό.

«Η μοίρα του Άρη είχε αποφασιστεί από την αρχή. Υπάρχει ένα όριο στις απαιτήσεις μεγέθους βραχώδων πλανητών για να συγκεντρώσουν αρκετό νερό έτσι ώστε να υποστηρίξουν ζωή και τεκτονική πλακών, με τη μάζα να υπερβαίνει αυτή του Άρη», ανέφερε ο Kun Wang, πλανητικός επιστήμονας του Washington University.

Ξέρουμε πως ο Άρης είχε κάποτε νερό στην επιφάνειά του, ωστόσο σήμερα είναι ένα ξερός, άγονος πλανήτης και οποιοδήποτε νερό μπορεί να υπάρχει στην επιφάνειά του είναι παγωμένο. Η μετάβαση αυτή συνήθως αποδίδεται στο γεγονός πως ο Άρης έχασε το μαγνητικό του πεδίο, ωστόσο η ομάδα ερεύνησε και τη βαρύτητα. Μελετώντας ισότοπα του καλίου σε διάφορα αντικείμενα του Ηλιακού Συστήματος και σε 20 μετεωρίτες που προήλθαν από τον Άρη. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως ο Άρης έχασε περισσότερες πτητικές ενώσεις από τη Γη κατά τη δημιουργία του, αλλά λιγότερες από τη Σελήνη και την Εστία οι οποίες είναι πιο μικρές από τον Άρη.

Η εύρεση της συσχέτισης των ισοτόπων του καλίου με την πλανητική βαρύτητα είναι μία νέα ανακάλυψη με σημαντικές ποσοτικές επιπτώσεις στο πότε και πώς αυτοί οι διαφορετικοί πλανήτες έλαβαν και έχασαν τις πτητικές ενώσεις τους. Αυτό επηρεάζει την κατανόησή μας για την ιστορία του πλανήτη.

Η ανακάλυψη αυτή θα παίξει ρόλο στην αναζήτηση εξωπλανητών ικανών να φιλοξενήσουν νερό σε υγρή μορφή, πέρα από την αναζήτηση της θερμοκρασίας, αποκλείοντας πλανήτες οι οποίοι μπορεί να βρίσκονται στη σωστή θέση γύρω από ένα άστρο, αλλά είναι πολύ μικροί για να διατηρήσουν νερό.

Το μέγεθος ενός εξωπλανήτη είναι μία από τις παραμέτρους που είναι πιο εύκολο να διαπιστώσουμε. Βασισμένοι στο μέγεθος και στη μάζα, τώρα ξέρουμε αν ένας εξωπλανήτης είναι υποψήφιος για ζωή, επειδή ο κυριότερος παράγοντας που καθορίζει τη διατήρηση των πτητικών ενώσεων είναι το μέγεθος.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο PNAS.

Πηγή: Unboxholics