Κλείσιμο

«Η Επιτροπή για τη Συνταγματική Αναθεώρηση κέρδισε σε νομιμοποίηση»

Με τις κεντρικές κυβερνητικές θέσεις όσον αφορά τη συνταγματική αναθεώρηση συμπίπτουν οι θέσεις των πολιτών, σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται το ΑΜΠΕ. Έτσι ο διάλογος για τις αλλαγές στον καταστατικό χάρτη φαίνεται να επιβεβαιώνει τις ήδη εκπεφρασμένες κυβερνητικές θέσεις σε σειρά θεμάτων.

Ενδεικτικό είναι ότι στο διάλογο «διατυπώνονται έντονες όσο και σοβαρές επιφυλάξεις για το ρόλο, τη λειτουργία και τον τρόπο εκλογής των μη συνταγματικά κατοχυρωμένων Ανεξάρτητων Αρχών», ενώ για τα δημοψηφίσματα: «οι πολίτες είναι ανοιχτοί σε προτάσεις ‘’λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας’’».

Σύμφωνα δε με το κρατικό πρακτορείο, η Επιτροπή Διαλόγου για τη Συνταγματική Αναθεώρηση κέρδισε σε νομιμοποίηση.

Σύμφωνα πάντα με το ΑΜΠΕ, «από τις συναντήσεις που είχε η Επιτροπή Διαλόγου για την Συνταγματική Αναθεώρηση έχει προκύψει πλούτος ιδεών που θα αποτελέσει ασφαλώς τον
‘’οδηγό’’ για τα επόμενα βήματα. β' φάση του διαλόγου για τη Συνταγματική Αναθεώρηση που προωθεί η κυβέρνηση με κεντρικό μότο «αν θέλεις η γνώμη σου να μετρήσει, πάρε μέρος».

Όπως αναφέρεται, «από αυτήν την α' φάση διαλόγου, όπως και από τις συναντήσεις που είχε η Επιτροπή, διαπιστώθηκαν κάποιες κυρίαρχες ‘’τάσεις’’, θα μπορούσε να πει κανείς ανά θέμα ή Άρθρο».

Αναλυτικά, αυτές, σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΜΠΕ, είναι οι εξής:


-Για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας: Από τις πρώτες επαφές-απαντήσεις συνάγεται διχασμός ανάμεσα στην επιστημονική κοινότητα και τους πολίτες αναφορικά με την αύξηση αρμοδιοτήτων και την άμεση εκλογή. Η επιστημονική κοινότητα αντίθετη, όταν οι συμμετέχοντες πολίτες προκρίνουν τις αλλαγές στην κατεύθυνση αυτή. Αντιθέτως, απόλυτη σχεδόν, είναι η σύγκλιση στη θέση ότι η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας δεν θα πρέπει να οδηγεί σε γενικές εκλογές.

-Για τη Βουλή: Οι απόψεις συγκλίνουν στην ιδέα περιορισμού των θητειών των βουλευτών. Διαπιστώνεται επίσης ισχυρή συμφωνία στην ανάγκη περιορισμού των βουλευτικών ασυλιών.

-Για τα πολιτικά κόμματα: Η διαφάνεια στη λειτουργία των πολιτικών φορέων όπως και οι περιορισμοί χρηματοδότησης από ιδιώτες είναι δύο ισχυρές απόψεις.

-Για τις Ανεξάρτητες Αρχές: Διατυπώνονται έντονες όσο και σοβαρές επιφυλάξεις για το ρόλο, τη λειτουργία και τον τρόπο εκλογής των μη συνταγματικά κατοχυρωμένων Ανεξάρτητων Αρχών.

-Για τα δημοψηφίσματα: Στο θέμα αυτό συναντά κανείς ισχυρές επιφυλάξεις στην επιστημονική κοινότητα. Στον αντίποδα οι πολίτες είναι ανοιχτοί σε προτάσεις «λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας».

-Για τις σχέσεις κράτους-εκκλησίας: Διατυπώθηκε μεγάλος προβληματισμός -αντιρρήσεις για την αναθεώρηση των 'Αρθρων 3 και 13. Σοβαρές προτάσεις κατατέθηκαν από πολίτες, επιστημονικούς φορείς αλλά και μέρος της εκκλησίας για τον επαναπροσδιορισμό των σχέσεων κράτους-εκκλησίας, αλλά όχι για χωρισμό πάντως.

-Για τα άτομα με Ειδικές Ανάγκες: Προτάσεις για πιο ουσιαστική προστασία τους.

-Για τη Δικαιοσύνη: Υπήρξαν προτάσεις για «αυτοδιοίκητο» και συμμετοχή του Προέδρου της Δημοκρατίας στην τελική επιλογή.

-Για τη σύσταση Συνταγματικού Δικαστηρίου: Έχουν κατατεθεί αντιρρήσεις για την εισαγωγή του θεσμού τόσο από την επιστημονική κοινότητα όσο και από την πλειοψηφία των πολιτών που συμμετείχαν.

-Για την εκκρεμοδικία: Έντονος ο προβληματισμός στην καθυστέρηση απονομής της Δικαιοσύνης. Χαρακτηρίζεται «στίγμα» για τη Δημοκρατία.

-Για τα εργασιακά δικαιώματα: Σε ό,τι αφορά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, είναι σαφής η πρόθεση να ενισχυθεί η προστασία τους, με έμφαση στη δυνατότητα διαπραγμάτευσης του μισθού. Ακόμη, υπήρξαν προτάσεις για μετριοπαθή ενίσχυση των απεργιακών δικαιωμάτων. Και για την ανταπεργία, είναι σαφής η τάση να μην επιτραπεί κάτι τέτοιο.

-Για τα κοινωνικά δικαιώματα: Ισχυρότατη είναι η τάση για απόλυτη προστασία του νερού και της ενέργειας ως κοινωνικών αγαθών, επίσης της δωρεάν πρόσβασης όλων -ανεξαρτήτως, δηλαδή, οικονομικής δυνατότητας- σε Παιδεία και Υγεία. Επίσης, ισχυρή βούληση για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς, επίσης διαφύλαξη του δημόσιου χαρακτήρα των φορέων που την διαχειρίζονται.

-Το τελευταίο θέμα που τέθηκε είναι το επονομαζόμενο «Οικονομικό Σύνταγμα». Μέρος του επιχειρηματικού κόσμου και ορισμένοι επιστημονικοί φορείς τάχθηκαν υπέρ της συνταγματικής κατοχύρωσης της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρηματικής πρωτοβουλίας και της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, κατατέθηκαν ισχυρές προτάσεις από κοινωνικούς φορείς και κινήματα για τη συνταγματική αναγνώριση της αρχής της κοινωνικής αλληλεγγύης και του θεσμού της κοινωνικής οικονομίας.

Πηγή: skai.gr