Ο Τσίπρας σε αναζήτηση συμμάχων

 Η οικονομική εφημερίδα επισημαίνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται «σε αναζήτηση συμμάχων» και εκτιμά ότι «ο έλληνας πρωθυπουργός ενδέχεται να αποτύχει στη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού».

Όπως σχολιάζει ο αρθρογράφος της Handelsblatt, «ο Αλέξης Τσίπρας έχει ζήσει και καλύτερες στιγμές. Η προσπάθεια του έλληνα πρωθυπουργού, να βρει εκτός της κυβέρνησής του συμμάχους για την μη δημοφιλή ασφαλιστική μεταρρύθμιση, απέτυχε. Η συνάντησή του με τους προέδρους τεσσάρων κομμάτων της αντιπολίτευσης υπό τον πρόεδρο Προκόπη Παυλόπουλο ολοκληρώθηκε το Σάββατο έπειτα από έξι ώρες χωρίς συμφωνία».

Ο γερμανός σχολιαστής υπογραμμίζει την ισχνή κυβερνητική πλειοψηφία που διαθέτει ο συνασπισμός ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και επισημαίνει ότι η τωρινή εξέλιξη συνιστά «εκδίκηση για το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας ακολούθησε ως επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης μια ασυμβίβαστη πορεία αντιπαράθεσης. Μετά την επανεκλογή του στα τέλη Σεπτεμβρίου έχασε την ευκαιρία να δημιουργήσει μια ευρύτερη (σ.σ. κομματική) βάση για την κυβέρνησή του». Πάντως, όπως υπογραμμίζει ο σχολιαστής, ο έλληνας πρωθυπουργός θέλει να «διευθετήσει το ταχύτερο δυνατόν» τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, «διότι συνιστά προϋπόθεση για τις διαπραγματεύσεις με τους διεθνείς δανειστές για την ελάφρυνση του χρέους. Σε αυτό το ζήτημα ενδέχεται πράγματι να εκπληρώσει μια προεκλογική του υπόσχεση», σημειώνει το δημοσίευμα.

«Grexit, Brexit, Fixit»

«Η ελληνική αντιπολίτευση απορρίπτει το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα», υπογραμμίζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung, επίσης με αφορμή την αδιέξοδη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών στην Αθήνα. Η εφημερίδα της Φραγκφούρτης συμπληρώνει το σχετικό δημοσίευμα με ένα σχόλιο -επίσης στις οικονομικές της σελίδες. Υπό τον γλαφυρό τίτλο «Grexit, Brexit, Fixit» σχολιάζει: «Την ώρα που η μάχη κατά της ισλαμιστικής τρομοκρατίας και η διαχείριση του προσφυγικού ρεύματος συγκινούν τους ανθρώπους, η προσφάτως εκλεγείσα κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα αναβάλλει μεταρρυθμίσεις όπως η συνταξιοδότηση στα 67, υψηλότερη φορολόγηση των εφοπλιστών και προ πολλού υπεσχημένες ιδιωτικοποιήσεις. Την ίδια ώρα τα δισεκατομμύρια του τρίτου πακέτου ρέουν μέσω Βρυξελλών, Λουξεμβούργου και Φραγκφούρτης εμπρόθεσμα προς την Αθήνα. (…) Όλα όπως πριν, θα μπορούσε να πει κανείς, αν δεν υπήρχε μια είδηση από την Φινλανδία. Εκεί ξεπεράστηκε το πρώτο εμπόδιο για ένα δημοψήφισμα για το ευρώ. Άρα μήπως δεν θα απασχολήσουν την ερχόμενη χρονιά την ΕΕ μόνο οι Βρετανοί με το επαπειλούμενο ‘Brexit’, αλλά επιπλέον και οι Φινλαδοί με ένα πιθανό ‘Fixit’;» διερωτάται η FAZ.

«Η Τουρκία μπορεί να είναι ικανοποιημένη»

Το θέμα που κυριαρχεί στα πρωτοσέλιδα και τα σχόλια του γερμανικού τύπου είναι πάντως η χθεσινή συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας στις Βρυξέλλες για την αποτελεσματικότερη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης. Όπως εκτιμά το Spiegel Online επιχειρώντας μια ανάγνωση των χθεσινών αποφάσεων της συνόδου, «η Τουρκία μπορεί να είναι ικανοποιημένη. (…) Χρήματα, ελευθερία στο θέμα της βίζας, προοπτική για ένταξη στην ΕΕ -αυτά πρόκειται να λάβει η Τουρκία εάν περιορίσει με ταχύ ρυθμό την προσέλευση προσφύγων. Ωστόσο, το να πετύχει αυτό φαίνεται να είναι εξαιρετικά αμφίβολο», επισημαίνει το γερμανικό περιοδικό.

Σύμφωνα με τη Suddeutsche Zeitung, «υπό την πίεση της (σ.σ. προσφυγικής) κρίσης τα κράτη της ΕΕ φαίνεται να έχουν γίνει ευέλικτα. Ανοίγουν τις χρηματαγορές τους, καλλιεργούν ελπίδες για διευκολύνσεις στο θέμα της βίζας, υπόσχονται νέα ώθηση στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις και κόπτονται ελάχιστα για την ελευθερία του τύπου και την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Στην πραγματικότητα η Τουρκία και η ΕΕ έκλεισαν στις Βρυξέλλες μια συμφωνία υποκρισίας. Αυτή δεν έχει καμία σχέση με μια πραγματική εταιρική σχέση».

Θετικό πρόσημο επιχειρεί να βάλει η προσέγγιση της Welt: «Η συμφωνία των Ευρωπαίων με την Τουρκία είναι μια αξιοσέβαστη προσπάθεια για μείωση των προσφυγικών ροών προς την ΕΕ. Η Τουρκία πρόκειται να γίνει προπύργιο κατά του μαζικού προσφυγικού ρεύματος. Ο τούρκος πρόεδρος Ερντογάν έγινε έτσι το σημαντικότερο ‘μέγεθος’ στην ευρωπαϊκή στρατηγική για τους πρόσφυγες». Η εφημερίδα του Βερολίνου θέτει πάντως ορισμένα ερωτήματα: «Είναι η Τουρκία σε θέση να σταματήσει τους πρόσφυγες (…) με μέσα που συνάδουν με τις αρχές του κράτους δικαίου; Και πώς θα αντιδράσει η Τουρκία όταν θα βρίσκονται στη χώρα 4 αντί για (σ.σ. όπως σήμερα) 2,5 εκατομμύρια πρόσφυγες»;
Πηγή: Deutsche Welle - Άρης Καλτιριμτζής