Οπλισμένοι με τις πρώτες ενδείξεις πρωτογενούς πλεονάσματος ξέρουμε ότι το Δημόσιο, οι μισθοί, οι συντάξεις, όλα τα σημαντικά, είναι λίγο-πολύ διασφαλισμένα. Άρα, μπορούμε να κάνουμε τους νταήδες. Και να μας κόψουν τις δόσεις εμείς την βγάζουμε πέρα ως τον Μάιο και τις ευρωεκλογές.
Ας πρόσεχαν πριν τα βάλουν με εμάς τους ανδρειωμένους.
Πλην όμως, υπάρχει ένα μικρό κενό στο επιχείρημα. Όσο και αν το πάγωμα της συζήτησης ανακουφίζει τους φωνασκούντες του Δημοσίου, η συμφωνία με την τρόικα είναι απαραίτητη για να προχωρήσει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών αλλά και να επανέλθει κάποιου είδους ηρεμία στον τραπεζικό τομέα. Χωρίς ανακεφαλαιοποίηση και ηρεμία δεν μπορεί να χορηγηθεί ρευστότητα στις μικρές επιχειρήσεις. Και από την ρευστότητα των μικρών επιχειρήσεων εξαρτάται και η πορεία της απασχόλησης και οι όποιες ελπίδες ανάσχεσης της ανεργίας.
Γιατί πώς να δουλέψουν οι ελληνικές μικρές επιχειρήσεις όταν αντιμετωπίζουν επιτόκια δανεισμού 7% έναντι 3% στην Γερμανία; Η ΕΚΤ αναφέρει ότι 38% των ΜΜΕ στην Ελλάδα θεωρούν την ρευστότητα το μεγαλύτερό τους πρόβλημα, πράγμα καθόλου παράξενο αφού αυτή μειώθηκε κατά 40% στην Ελλάδα, 17% στην Ισπανία ενώ αυξήθηκε 7% στην Γερμανία.
Για να το πούμε ανοικτά: Η Κυβέρνηση επιλέγει για λόγους εντυπωσιασμού μια πολιτική που την καθιστά αρεστή στην κοινή γνώμη και εξυπηρετεί τους πελάτες της στο Δημόσιο.
Η ίδια πολιτική, όμως, καταδικάζει την ιδιωτική οικονομία σε μαρασμό και την ανεργία σε περαιτέρω άνοδο. Αλλά αυτό θα είναι το κρυμμένο μυστικό. Για τους ανέργους δεν θα φαίνεται ότι φταίει η Κυβέρνηση, αφού το φταίξιμο μπορεί να επιρριφθεί στους κακούς τραπεζίτες. Εξ'
άλλου, ποιος καταλαβαίνει με ποιον τρόπο λειτουργεί η νομισματική πολιτική και το πώς η έλλειψη ρευστότητας οδηγεί σε απολύσεις και καθυστερεί την ανάπτυξη; Και να καταλάβαινε, αποκλείεται να μπορούσε να το εξηγήσει στα 30 δευτερόλεπτα που θα του διαθέσουν τα τηλεπαράθυρα. Έτσι, αφού δεν θα υπάρχει πειστήριο ενοχής, γιατί να ανησυχούμε;
Άλλωστε τα κυβερνητικά στελέχη προσφέρουν μια ιδιότυπη ρευστότητα: τα ορμητικά ποτάμια δακρύων συμπαράστασης στους νέους ανέργους και στις επιχειρήσεις που κλείνουν. Έχουν, βλέπετε, καταλάβει πως τα δάκρυα (ιδίως αν είναι κροκοδείλια) ρέουν πολύ ευκολότερα από την ρευστότητα.
Πηγή: Αντιγόνη Λυμπεράκη, καθηγήτρια Οικονομικών στο Τμήμα Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
