ΝΔ: Μαθήματα που ποτέ δεν εμπεδώθηκαν

Η έλευση του Κώστα Καραμανλή στην προεδρία της ΝΔ ακολούθησε μια μεγάλη περίοδο αστάθειας και αμφισβητήσεων. Το 1993 η ΝΔ έχασε τις εκλογές και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παρέδωσε την ηγεσία του κόμματος. Στο εκλογικό συνέδριο βουλευτές, ευρωβουλευτές και εκλέκτορες που εκπροσωπούν τη βάση εκλέγουν στην προεδρία τον “σεσημασμένο” αντίπαλο του παραιτηθέντος προέδρου, Μιλτιάδη Έβερτ, με 141 ψήφους, έναντι 37 του αντιπάλου του, Γ. Βαρβιτσιώτη.

Ο νέος ηγέτης δεν καταφέρνει να οδηγήσει το κόμμα στην εκλογική νίκη και, το 1996 και το 1997, επιδίδεται σε μια σειρά μαχών, φανερών ή υπόγειων, με τον έτερο διεκδικητή του χρίσματος, Γιώργο Σουφλιά, που στηρίζεται και στο “μηχανισμό Μητσοτάκη”.

Βλέποντας το κόμμα να οδεύει στη διάσπαση, ομάδα ιστορικών στελεχών συμπράττει με τη “γενιά των σαραντάρηδων” και προτείνει τον ανηψιό και συνωνόματο του ιδρυτή, βουλευτή Θεσσαλονίκης Κώστα Καραμανλή, ως υποψήφιο.

Στην πρώτη ψηφοφορία της Παρασκευής 21 Μαρτίου 1997, οι υποψήφιοι είναι τέσσερις: Κώστας Καραμανλής, Γιώργος Σουφλιάς, Μιλτιάδης Έβερτ και ο Βύρων Πολύδωρας.

Στο δεύτερο γύρο περνούν ο Κώστας Καραμανλής με 40,7% και ο Γιώργος Σουφλιάς με 30,5%. Αποκλείονται ο Μ. Έβερτ, με 25% και ο Β. Πολύδωρας με 3,4%.

Ο Καραμανλής εκλέγεται καθαρά με 69,16% των ψήφων έναντι 30% του αντιπάλου του. Έχει τη δύναμη να απαντήσει με διαγραφές και πειθαρχικές διώξεις σε όσους τον αμφισβητούν και οδηγεί το κόμμα του σε δύο νίκες, το 2004 και το 2007.

Από την ίδρυση στο Μητσοτάκη

Ο ιδρυτής του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Ειδικά καθώς μεταπήδησε στην Προεδρία της Δημοκρατίας - αρνούμενος να γνωρίσει την ήττα. Αυτή πίκρανε το Γεώργιο Ράλλη, ο οποίος θα χάσει τις εκλογες του 1981 από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο Γ. Ράλλης, ένας ακόμη υπουργός Εξωτερικών στην ηγεσία κόμματος, είχε αναλάβει λαμβάνοντας 88 ψήφους, έναντι 84 του συνυποψηφίου του, υπουργού Εθνικής Αμύνης, Ευάγγελου Αβέρωφ.

Ο Αβερωφ αναλαμβάνει με την παραίτηση Ράλλη, μετά την μεγάλη νίκη του ΠΑΣΟΚ, το 1981. Επικρατεί του άλλου υποψήφιου, Κωστή Στεφανόπουλου, με 67 έναντι 32 ψήφων.

Το 1984 ο Ευάγγελος Αβέρωφ παραδίδει οικειοθελώς την προεδρία και ο, παραδοσιακός συντηρητικός, Κωστής Στεφανόπουλος τη διεκδικεί ξανά, με αντίπαλο τον Κώστα Μητσοτάκη, προερχόμενο από το κόμμα των Φιλελευθέρων. Ο Μητσοτάκης εκλέγεται με 70 ψήφους έναντι 41.

Την περίοδο της ηγεσίας του η ΝΔ θα γνωρίσει πολλές διασπάσεις, με κυριότερες αυτή του 1985, οπότε ο Κ. Στεφανόπουλος αποχωρεί, με ομάδα βουλευτών, και ιδρύει τη Δημοκρατική Ανανέωση (ΔΗ.ΑΝΑ.) και αυτή του 1993, οπότε αποχωρεί, μαζί με δύο ακόμη βουλευτές, λόγω διαφωνιών στην εξωτερική πολιτική, και ιδρύει την Πολιτική Άνοιξη (ΠΟΛ.ΑΝ.), ο μεσσήνιος Αντώνης Σαμαράς.
Πηγή: Λαμπρινή Χ. Θωμά