Η Lego ξεκίνησε την αρχιτεκτονική της σειρά το 2008 και αυτή έχει αναπτυχθεί πλέον τρομερά και περιλαμβάνει ορόσημα όπως το Μουσείο Guggenheim της Νέας Υόρκης και το Marina Bay Sands της Σιγκαπούρης, καθώς και μια νεότερη σειρά αστικών τοπίων, που περιλαμβάνει το Σίδνεϊ, το Παρίσι και το Λονδίνο.
Τα τελευταία χρόνια, οι αρχιτέκτονες και η εταιρεία έχουν αρχίσει να συνεργάζονται προκειμένου να κατανοήσουν πώς τα μικροσκοπικά τουβλάκια μπορούν να δημιουργήσουν μια νέα σχεδιαστική σκέψη, σε μικρογραφία αλλά και σε μεγάλη κλίμακα. Η Lego ξεκίνησε την αρχιτεκτονική της σειρά το 2008 και αυτή έχει αναπτυχθεί πλέον τρομερά και περιλαμβάνει ορόσημα όπως το Μουσείο Guggenheim της Νέας Υόρκης και το Marina Bay Sands της Σιγκαπούρης, καθώς και μια νεότερη σειρά αστικών τοπίων, που περιλαμβάνει το Σίδνεϊ, το Παρίσι και το Λονδίνο.
Ο κορυφαίος σχεδιαστής της Lego, Rok Zgalin Kobe, έχει την αξιοζήλευτη δουλειά να μετατρέπει διάσημα κτίρια σε κιτ Lego, κάτι που ο Σλοβάκος αρχιτέκτονας είπε ότι είναι η εκπλήρωση του παιδικού του ονείρου. «Οι αρχιτέκτονες σχεδιάζουν σε κλίμακα, με στυλό και χαρτί πάνω σε σχεδιαγράμματα. Αν το παρατηρήσεις, καταλαβαίνεις αμέσως πώς τα κτήρια μεταφράζονται σε τούβλα Lego», λέει ο Kobe.
Η εκδοχή Lego δεν θα πρέπει να μοιάζει μόνο με το πραγματικό κτήριο, αλλά θα πρέπει να διηγείται και την ιστορία του πώς φτιάχτηκε το κτήριο αυτό, εξηγεί, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα του μοντέλου του κτιρίου Empire State, το οποίο μόλις κυκλοφόρησε. «Χτίστηκε με χαλύβδινες δοκούς οι οποίες ενώνονται μεταξύ τους -γνωρίζετε τις εικονικές φωτογραφίες στις οποίες άνδρες κάθονται στα γιγαντιαία δοκάρια», λέει. Τραβώντας την πρόσοψη του μοντέλου, αποκάλυψε ένα αντίγραφο του χαλύβδινου σκελετού μέσα στο κτίριο. Επίσης, υπάρχει μια μικροσκοπική ανακατασκευή του λόμπι που υποδέχεται τους επισκέπτες από την 5η Λεωφόρο. Για το Σαν Φρανσίσκο, όμως, οι σχεδιαστές αγνόησαν τις πραγματικές αποστάσεις, χρησιμοποιώντας μια δική τους προοπτική για να δημιουργήσουν κάτι που μοιάζει πιο πολύ με καρικατούρα και φέρνει το νησί Αλκατράζ και τη γέφυρα Golden Gate πιο κοντά το ένα στο άλλο απ ότι είναι στην πραγματικότητα.
Από το περιπετειώδες στο avant-garde
Ενώ ολόκληρες πόλεις αναπαράγονται πλέον από Lego, οι αφοσιωμένοι οπαδοί των πλαστικών τούβλων δημιουργούν τις δικές τους εκδοχές φημισμένων κτιρίων και τοπικών ορόσημων. Ο Tom Alphin, συγγραφέας του «The Lego Architect», είπε ότι τα κιτ που φτιάχνουν οι ίδιοι οι χρήστες είναι μια μεγάλη επιχείρηση: ’νθρωποι αγοράζουν χύμα τα τούβλα και μετά δημιουργούν τα σχέδια και το τελικό αποτέλεσμα μόνοι τους. Οι επίσημοι σχεδιαστές της Lego, εξήγησε ο Alphin, πρέπει να είναι προσεκτικοί για κάτι περισσότερο από την αρχιτεκτονική ακρίβεια. Πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα σχέδιά τους τηρούν τους κανόνες ασφαλείας της Lego, διασφαλίζοντας για παράδειγμα ότι ένα παιδί δεν θα τραυματιστεί πέφτοντας επάνω στο μοντέλο, κίνδυνος που είναι παραπάνω από υπαρκτός σε μοντέλα όπως αυτό του πύργου του ’ιφελ, ή του Space Needle.
Οι ερασιτέχνες σχεδιαστές των κιτ, ωστόσο, φτιάχνουν και μικρά θαύματα, όπως το μικροσκοπικό Δημαρχείο του Aarhus που δημιούργησαν οι Δανοί αρχιτέκτονες Arne Jacobsen και Erik Moller, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τις ικανότητές τους για να φτιάξουν σε μινιατούρα τον πύργο με το χαρακτηριστικό ρολόι. Οι καμπύλες γραμμές της σύγχρονης αρχιτεκτονικής που ανέπτυξαν οι Frank Gehry, Zaha Hadid και Daniel Libeskind είναι μια μοναδική πρόκληση για ένα σύστημα που βλέπει τον κόσμο σε τετράγωνα, λέει ο Alphin. Για τους σχεδιαστές της Lego, αυτά τα αρχιτεκτονικά έργα αντιπροσωπεύουν τη μεγαλύτερη πρόκληση. Για τους ερασιτέχνες που θέλουν να δοκιμάσουν την τύχη τους, ο Alphin προτείναι κάτι απλό: «Ξεκινήστε κοιτάζοντας το κτίριο, ανακαλύπτοντας ποιο θα είναι το πιο δύσκολο κομμάτι του και χτίζοντάς το πρώτο», λέει. Όλα τα υπόλοιπα θα πρέπει, στη συνέχεια, απλώς να «κουμπώσουν».
Χτίζοντας το μέλλον
Η ιδέα της χρήσης των τούβλων Lego για το σχεδιασμό αρχιτεκτονικών κτηρίων αποτέλεσε το αντικείμενο της πρόσφατης έκθεσης «The Cubic Structural Evolution Project», στη γκαλερί Tate Modern του Λονδίνου.
Ο Δανο-Ισλανδός καλλιτέχνης Olafur Eliasson άδειασε ένα φορτηγό από λευκά δομικά στοιχεία στο Turbine Hall, τον γιγαντιαίο εκθεσιακό χώρο στο κέντρο του μουσείου και κάλεσε τους ανθρώπους να χτίσουν μια «πόλη του μέλλοντος» σε δύο τραπέζια μήκους 10 μέτρων, στο σχήμα του Λονδίνου.
Μέχρι τη δεύτερη εβδομάδα, μια γιγαντιαία πυραμιδική κατασκευή που μοιάζει με το ξενοδοχείο Ryugyong της Βόρειας Κορέας, έριχνε τη σκιά της πάνω πάνω από μια γειτονιά από ουρανοξύστες με περίεργη δομή και ένα μακρύ κτήριο που μοιάζει με γιγαντιαίο κανελόνι, κάτι ανάμεσα στη Marina City του Σικάγου και τον Πύργο της Πίζας... Με λίγη φαντασία.
«Πρέπει να βρίσκεσαι εκεί όλη την ώρα για να δεις πώς αλλάζουν τα σχήματα», λέει ο Mark Godfrey, επιμελητής της Tate Modern. «Κάθισα εκεί για μια ώρα και έβλεπα τους ανθρώπους και αυτό που είναι καταπληκτικό είναι πόσα διαφορετικά είδη δομών μπορεί να φτιάξει κανείς από ένα σχετικά περιορισμένο αριθμό διαφορετικών τούβλων».
Ενώ πολλά πακέτα Lego επικεντρώνονται σήμερα σε συγκεκριμένες αναπαραστάσεις κτηρίων και αντικειμένων, από το Κάστρο του Hogwarts μέχρι το Millennium Falcon -τα οποία δεν μπορούν να δημιουργήσουν καμία άλλη δομή, ο Eliasson πρόσφερε στο κοινό τη δυνατότητα να εκφραστεί ελεύθερα και δημιουργικά, λέει ο Godfrey. Αυτή η ελευθερία, εξάλλου είναι και η βάση της συνεργασίας ανάμεσα στην εταιρία και τους αρχιτέκτονες. Ο Godfrey λέει ότι η έκθεση συγκέντρωσε ανθρώπους όλων των ηλικιών και υποβάθρων που ήρθαν για να παίξουν με τα Lego.
«Είσαι ελεύθερος να χτίσεις ό,τι θέλεις», λέει. «Πρόκειται για ελεύθερη δημιουργία, και όχι χτίσιμο με οδηγίες».
Πηγή: CNN.com
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
