Αμερικανοί πρωτεργάτες κατά του καρκίνου

«Κατά την ανοσοθεραπεία δεν θεραπεύεται ο όγκος αλλά το ανοσοποιητικό σύστημα Πρόκειται για μία νέα θεραπευτική αρχή στον τομέα της ογκολογίας», αναφέρουν εκπρόσωποι του Ιδρύματος Πάουλ Έρλιχ αιτιολογώντας τη απονομή του σημαντικού βραβείου Πάουλ Έρλιχ και Λούντβιχ Νταρμστέτερ στους αμερικανούς ερευνητές Καρλ Τζουν από την Ιατρική Σχολή Perelman του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια και Τζέιμς Π. Άλισον από το κέντρο αντικαρκινικής έρευνας MD στο Πανεπιστήμιο του Τέξας.

Science: Επιτυχία της χρονιάς οι έρευνες των δύο αμερικανών

Το επιστημονικό περιοδικό Science χαρακτήρισε επιτυχία της χρονιάς την ανοσοθεραπεία και τις σχετικές ερευνητικές επιδόσεις των δύο επιστημόνων, οι οποίες θεωρήθηκαν μεγάλο βήμα στη μάχη κατά της επάρατης νόσου. Οι αμερικανοί ερευνητές χρησιμοποίησαν ανοσοκύτταρα για την αντιμετώπιση του καρκίνου. Αυτά τα αποκαλούμενα T-κύτταρα προστατεύουν τον οργανισμό από λοιμώξεις.

Η μέθοδος που ανέπτυξε ο Τζέιμς Π. Άλισον βασίζεται στην ανεμπόδιστη και διαρκέστερη δράση των Τ-κυττάρων ώστε αυτά να πολλαπλασιάζονται, να διατηρούν υπό τον έλεγχό τους τον καρκινικό όγκο και στην καλύτερη περίπτωση να τον καθιστούν ακίνδυνο. Το φαρμακευτικό αντίσωμα της θεραπευτικής μεθόδου του αμερικανού ερευνητή κυκλοφορεί ήδη στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας. Χρησιμοποιείται το σκεύασμα Ipilimumab, κυρίως για τη θεραπεία του μελανώματος. Οι ερευνητές κατόρθωσαν κατά μέσο όρο να παρατείνουν τη ζωή των ασθενών με τη χορήγηση του Ipilimumab κατά τέσσερις μήνες. Το 20% των ασθενών μάλιστα έζησε άλλα 10 χρόνια μετά τη θεραπεία.

Στο επίκεντρο της ερευνητικής εργασίας του Καρλ Τζουν βρίσκεται μία πρωτεΐνη. Αυτή οδηγείται μέσω των Τ-κυττάρων κατευθείαν στα καρκινικά κύτταρα. Εκεί εντοπίζονται τα μεταλλαγμένα κύτταρα, τα οποία -όπως και στη μέθοδο του Άλισον- δέχονται επίθεση από τα ανοσοκύτταρα (Τ-κύτταρα). Η καταπολέμηση του καρκίνου από το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα ενός οργανισμού δεν είναι πρωτοποριακή μέθοδος. Υπήρχε ήδη πριν από 100 χρόνια, ωστόσο η επικράτηση της χημειοθεραπείας την έθεσε στο περιθώριο. Πριν από 30 χρόνια όμως οι ερευνητές στράφηκαν και πάλι περισσότερο στην ανοσοθεραπεία.

«Πολλοί ασθενείς ξαναζούν μια φυσιολογική ζωή»

Το στοιχείο που διαφοροποιεί τη μέθοδο του Καρλ Τζουν από εκείνη του συμπατριώτη συναδέλφου του είναι ότι ο πρώτος παίρνει αίμα από τους ασθενείς, απομονώνει τα Τ-κύτταρα και τα «εξοπλίζει» στο εργαστήριο με την αποκαλούμενη πρωτεΐνη CAR. Τα Τ-κύτταρα πολλαπλασιάζονται και στη συνέχεια χορηγούνται και πάλι στον εκάστοτε ασθενή. Αυτή η θεραπευτική μέθοδος χρησιμοποιείται για πολύ βαριές περιπτώσεις ασθενών, οι οποίοι πάσχουν από οξεία λευχαιμία.

Τα μέχρι στιγμής ερευνητικά αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά. Κορυφαίο παράδειγμα ασθενούς που ανέκαμψε είναι η Έμιλι Ουάιτχεντ. Όταν ξεκίνησε η θεραπεία της υπό τον Καρλ Τζουν ήταν έξι χρονών και είχε ολοκληρώσει ανεπιτυχώς όλες τις θεραπείες. Σήμερα πηγαίνει και πάλι στο σχολείο. «Πολλοί ασθενείς ξαναζούν μια φυσιολογική ζωή», λέει ο αμερικανός ερευνητής.

Πηγή: Deutsche Welle - Gudrun Heise / Άρης Καλτιριμτζής