Οι περισσότεροι ασθενείς με παγκρεατικό αδενοκαρκίνωμα (η πιο συχνή μορφήπαγκρεατικού καρκίνου) διαγιγνώσκονται αφότου η νόσος έχει πια φθάσει σε προχωρημένοστάδιο, με συνέπεια πολλοί να πεθαίνουν μέσα σε ένα μόνο έτος μετά τη διάγνωση. Γι'αυτό, οι γιατροί αναζητούν έναν τρόπο έγκαιρης διάγνωσης της πάθησης, ώστε να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
Οι ερευνητές εστίασαν στις αφανείς μεταβολικές αλλαγές που μπορεί να προκαλεί ο μηδιαγνωσμένος παγκρεατικός καρκίνος. Ανέλυσαν δείγματα αίματος από 1.500 ανθρώπους ψάχνοντας για διαφορετικούς μεταβολίτες (ουσίες που παράγονται από τη διαδικασία του
μεταβολισμού) σε όσους είχαν τον συγκεκριμένο καρκίνο, σε σύγκριση με όσους ήσαν υγιείς.
Έτσι, εντόπισαν ορισμένα αμινοξέα (οι θεμελιώδεις «λίθοι» των πρωτεϊνών) σε όσους πρόκειται αργότερα να διαγνωστούν με τη νόσο. Η έγκαιρη διάγνωση γίνεται τουλάχιστον δύοχρόνια πριν τη διάγνωση του καρκίνου. Όπως είπε ο Μπράιαν Γουόλπιν, «τα ευρήματα μας
οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η αύξηση αυτών των αμινοξέων οφείλεται στην παρουσία ενός
πρώιμου παγκρεατικού όγκου».
Αυτό επιβεβαιώθηκε, σε επόμενο στάδιο, με πειράματα σε ποντίκια, όπου διαπιστώθηκεότι όσα είχαν πρώιμους όγκους στο πάγκρεάς τους, εμφάνιζαν επίσης στο αίμα τους άνωτου φυσιολογικού επίπεδα των συγκεκριμένων αμινοξέων. Αυτό οφείλεται στο ότι, εξαιτίαςτου καρκίνου, διασπάται ο μυϊκός ιστός, πράγμα που απελευθερώνει τα εν λόγω αμινοξέαστο αίμα.
Θα χρειαστούν πάντως αρκετά χρόνια, έως ότου δημιουργηθεί ένα αξιόπιστο τεστ έγκαιρης διάγνωσης της νόσου, κατάλληλο για κλινική εφαρμογή.
Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση:
http://www.nature.com/nm/journal/vaop/ncurrent/full/nm.3686.html
Πηγή: Πηγή: ΑΜΠΕ
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
