Η δικαστική διαμάχη με την γερμανική πολιτεία οδηγούσε πάντα σε αδιέξοδα, καθώς οι γερμανικές κυβερνήσεις ισχυρίζονταν ότι η σφαγή, ήταν πράξη αντιποίνων σε επίθεση ανταρτών, που καλύφθηκε από τη συμφωνία του 1963, η οποία παρείχε αποζημίωση για εγκλήματα πολέμου....
Η σφαγή του Διστόμου δεν ήταν ένα απλό έγκλημα πολέμου, υπήρξε μια από τις χειρότερες θηριωδίες του γερμανικού ναζισμού... Μέσα σε λίγες μόνο ώρες την 10η Ιουνίου 1944, τουλάχιστον 223 άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους άμαχοι, εκτελέσθηκαν μεταξύ των οποίων και πολλά παιδιά.
Επρόκειτο για ένα μακελειό, οι εικόνες του οποίου έχουν σημαδέψει για πάντα όσους την έζησαν και επέζησαν. Γλαφυρή είναι η περιγραφή του Τάκη Λάππα στο χρονικό του Η Σφαγή του Διστόμου (1945). Όπως λεει μέσα σε μια ώρα γίνηκε τέτοια σφαγή... Μπροστά σε τέτοιο θέαμα και οι θεατές του Κολοσσαίου θα σκέπαζαν τα μάτια τους από φρίκη και αυτό ο Ηρώδης ή ο Νέρωνας θα φρένιαζαν από το κακό τους...
Εξήντα τρία χρόνια μετά, τα λείψανα που παραμένουν στο μαυσωλείο ταράζουν συνειδήσεις
Εξήντα τρία χρόνια μετά τα λείψανα των θυμάτων, που παραμένουν στο μαυσωλείο της πόλης, ταράζουν συνειδήσεις. Ένα από τα πολλά παιδιά που σώθηκαν την τελευταία στιγμή από τη λύσσα των κατακτητών ήταν και η Ελένη Σφεντούρη. Η Ελένη κατόρθωσε να πηδήσει από το παράθυρο της κουζίνας, την ώρα που οι Γερμανοί έκαναν έφοδο στο σπίτι της. Λέει πως ολόκληρη η οικογένειά της δολοφονήθηκε. Οι γονείς της και οι παππούδες της καθώς και οι αδελφές της ηλικίας τότε έξι και τριών ετών.
Για χρόνια, η Ελένη όπως και άλλοι επιζήσαντες της θηριωδίας αναζητούν μια δικαίωση. Το Δίστομο δεν δέχθηκε ποτέ τον διακανονισμό της συμφωνίας του '63 και δεν έπαψε έως και σήμερα να διεκδικεί αποζημίωση από τη Γερμανία. Για τον λόγο αυτό κατέφυγε στην ιταλική δικαιοσύνη, εκεί όπου η κρατική ασυλία δεν ισχύει για εγκλήματα πολέμου και κατόρθωσαν να λάβουν αποζημίωση.
Η υπόθεση ήρθε εκ νέου στο φως της δημοσιότητας, στα μέσα Ιουνίου του 2007. Συγκεκριμένα σε άρθρο της Γερμανικής Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ που δημοσιεύθηκε στις 12 Ιουνίου 2007, αναφέρει ότι δύο εντυπωσιακές βίλες που χρησιμοποιούνταν ως έδρα του γερμανοιταλικού συνεδριακού κέντρου Villa Vigoni κατασχέθηκαν και κατόπιν απόφασης της ιταλικής δικαιοσύνης, τα έσοδα θα αποδοθούν στους απογόνους των σφαγιασθέντων από τους ναζί, στο Δίστομο, το 1944 ως αποζημίωση από τη γερμανική κυβέρνηση.
Η εφημερίδα έκανε εκτενές αφιέρωμα στο θέμα του Διστόμου και των διεκδικήσεων των απογόνων. Από τη δεκαετία του '90 την υπόθεση για λογαριασμό των Ελλήνων εναγόντων έχει αναλάβει ο Γερμανός νομικός Γιόαχιμ Λάου.
Μιλώντας στην εφημερίδα ο Λάου τόνισε ότι κάποιοι ειδικοί του Διεθνούς Δικαίου υποστηρίζουν πως σε περίπτωση ιδιαζόντως σκληρών εγκλημάτων πολέμου δεν ισχύουν οι διατάξεις, σύμφωνα με τις οποίες ιδιώτες δεν έχουν δικαίωμα να εγείρουν απαιτήσεις πολεμικών αποζημιώσεων από ξένες χώρες. Μ' αυτό το δικαιολογητικό το Ανώτατο Δικαστήριο της Φλωρεντίας αποφάσισε πως το ελληνικό αίτημα μπορούσε να βρει δικαίωση στην Ιταλία.
Η εφημερίδα μάλιστα αναφέρει ότι το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών δεν θέλησε να σχολιάσει το γεγονός. Ωστόσο, ανακοίνωσε ότι προτίθεται να προσβάλει την απόφαση της Φλωρεντίας στο ακυρωτικό δικαστήριο της Ρώμης.
Σε σχόλιό της η Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ ανέφερε ότι το Βερολίνο θα πρέπει πλέον να φοβάται την περίπτωση δημιουργίας νομικού δεδικασμένου. Μπορεί μάλιστα η υπόθεση να ανοίξει τον δρόμο και για άλλες παρόμοιες υποθέσεις, για χιλιάδες θύματα του ναζισμό.
Πάντως, η γερμανική εφημερίδα αναφέρει ότι θα πρέπει να ανεβρεθεί άλλη λύση για την αναξιοπρεπή αυτή διαμάχη. Το γερμανικό Ίδρυμα Αποζημιώσεων για Θύματα Καταναγκαστικής Εργασίας διαθέτει ακόμη μέσα που μπορούν να διατεθούν στους μη αποζημιωθέντες λίγους επιζώντες των ναζιστικών σφαγών. Και δεν πρόκειται τόσο για χρηματικά ποσά, αλλά περισσότερο για τις συμβολικές εκείνες χειρονομίες που προσδοκούν τόσον καιρό π.χ. οι ενάγοντες από το Δίστομο. Για την οδό αυτή είναι αναγκαία μία πολιτική απόφαση και το Βερολίνο θα 'πρεπε να την πάρει ταχύτατα.
Στο Δίστομο, ο δήμαρχος της πόλης Αθανάσιος Πανουργιάς συνεχίζει να διεξάγει εκστρατεία για την κοινότητά του, αλλά και για τη μητέρα του, που η ανιψιά της, μωρό ακόμη, σκοτώθηκε από ξιφολόγχη, όπως και η δική της αδελφή και η μητέρα της. Θα ήθελε να χρησιμοποιήσει την αποζημίωση για την καταπολέμηση της ανεργίας στην περιοχή του Διστόμου.
Ο κ. Πανουργιάς λεει ότι είναι οδυνηρό να μην μπορούν τα ελληνικά δικαστήρια να επιβάλουν τη δικαιοσύνη, και ότι χρειάσθηκε να πάνε στην Ιταλία για να δικαιωθούν. Προσθέτει ότι το ζήτημα δεν έχει λυθεί οριστικά, γιατί οι Γερμανοί έχουν το δικαίωμα να εφεσιβάλουν.
Η Ελένη Σφουντούρη επίσης ανησυχεί ότι η Γερμανία μπορεί να κερδίσει την έφεση στην Ιταλία...
Πηγή: skai.gr
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
