Πώς το ψάρεμα φέρνει κοντά δύο πρόσφυγες στην Κρήτη

Ηράκλειο, Κρήτη – Δεν είναι καλή μέρα για ψάρεμα. Αυτό στενοχωρεί τον Ιsmain και τον Walid, που ήλπιζαν σε μια ψαριά που θα πρόσθετε πρωτεΐνη στο δείπνο τους. Οι δύο άνδρες έρχονται από διαφορετικές χώρες και έχουν διαφορετικές θρησκείες και υπόβαθρο. Όμως η κοινή τους αγάπη για το ψάρεμα έχει γεννήσει μια όμορφη φιλία και έχει φέρει ηρεμία στο μυαλό τους όσο είναι αναγκασμένοι να ζουν μακριά από την πατρίδα.

Ο ουρανός είναι συννεφιασμένος και η θάλασσα ταραγμένη, αλλά εκείνοι επιμένουν – οι δύο αιτούντες άσυλο έχουν πολύ χρόνο στην πόλη του Ηρακλείου. «Μαγειρεύουμε τα ψάρια και τα τρώμε ή τα δίνουμε σε φίλους. Τα ψάρια είναι πολύ ακριβά εδώ», λέει ο 50χρονος Ismain από τη Δαμασκό, εικονολήπτης και καλλιτέχνης.

Ο Walid, νεότερος, στα 37 του χρόνια, λέει ότι ψάρευε πότε πότε στα ποτάμια του Ιράκ. Το ψάρεμα στο ποτάμι απαιτεί διαφορετικές τεχνικές από τη θάλασσα. «Εδώ άρχισα να ψαρεύω για να τρώω ο ίδιος, σαν χόμπι, αλλά και για να βρω παρέα», λέει ο Walid, ρίχνοντας το καλάμι του στη θάλασσα με την ελπίδα ζωγραφισμένη στα μάτια του, κάτω από τη σκιά του Βενετσιάνικου κάστρου που φυλάει την είσοδο στο παλιό λιμάνι του Ηρακλείου.

Και οι δύο άνδρες είναι ωφελούμενοι του προγράμματος στέγασης και οικονομικής βοήθειας μέσω προπληρωμένων καρτών της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.), το οποίο έχει βοηθήσει χιλιάδες ευάλωτους πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια. «Οι άνθρωποι είναι πολύ φιλόξενοι και είναι πολύ όμορφα εδώ», συλλογίζεται ο Ismain.

Δείτε τη συνέχεια της ιστορίας εδώ και ένα σχετικό βίντεο (στα αγγλικά) εδώ:

Πηγή: skai.gr