Η Ελλάδα Μανωλάδα;

Τελικά το μεγαλύτερο ψέμα είναι ότι μισούμε τους ξένους. Τους αγαπάμε παράφορα αν α) εργάζονται για εμάς, κατά προτίμηση για ψιχία β) μάς ενοικιάζουν το κατάστημα/ διαμέρισμα/ παράπηγμα και γ) παίζουν στην ομαδάρα μας, αρκεί να μην είναι “Πίου”, αλλά “παιχτούρες”. Επίσης υπάρχουν διαβαθμίσεις στην ανοχή. Οι ομόδοξοι ορθόδοξοι “αντέχονται περισσότερο” (ακόμη και οι Αλβανοί “που δεν θα γίνουν Έλληνες ποτέ”), ακολουθούν κατά σειράν οι λευκοί διαφορετικών χριστιανικών δογμάτων και οι Ασιάτες, ενώ είναι θέμα προτίμησης έκαστου ρατσιστή αν θα αντιπαθήσει περισσότερο τους “Πάκιδες” (Πακιστανούς, Ινδούς, Μπαγκλαντεσιανούς), τους Άραβες ή τους “μαύρους”.

Κάπως έτσι κάποιοι ονειρεύονται να μεταβληθεί η Ελλάδα σε Μανωλάδα, ή τουλάχιστον η εκδοχή της Μανωλάδας της άγριας δύσης όπου ο νόμος είναι πανταχού απών και η πολιτεία δεν δρα προληπτικά, αλλά διαφημίζει την παρουσία της κατόπιν εορτής αποκαλύπτοντας ακουσίως τη γύμνια της. Μια Μανωλάδα που θυμίζει βαμβακοφυτεία του αμερικανικού νότου του 19ου αιώνα, όπου δεν έπιπτε λόγος μήτε χρήματα, αλλά μόνο ράβδος και ως “νέγρος” είχες δικαίωμα μόνο να επιβιώνεις για να είσαι χρήσιμος στο αφεντικό. Αλήθεια ψηφίζουμε για να διώξουμε τους ξένους την ίδια στιγμή που αναζητούμε βολικούς είλωτες για να μάς κάνουν τις δουλειές που (δε) θέλουμε;

Θα μεταβληθεί η Ελλάδα σε Mανωλάδα όπως δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή; Για κάποιους ωχαδελφιστές -ή υποκριτές διαλέγετε και παίρνετε- το ερώτημα είναι άτοπο επειδή “έχουμε να ασχοληθούμε με σοβαρότερα πράγματα”. Όμως η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο δεν είναι παρεμπίπτον θέμα ή ανούσιο θέαμα, μάς αφορά ως αυθύπαρκτα όντα αλλά και ως μέλη μιας ευρύτερης συλλογικότητας, αφορά την ουσία της δημοκρατίας μας, της κοινωνίας και του πολιτισμού μας.

Θα γίνει η Ελλάδα Μανωλάδα; Φτωχοί, άνεργοι, οργισμένοι, αντιμέτωποι με τις ανεπάρκειές μας, ανίκανοι πλέον να είμαστε οι Ubermenschen της καταναλωτικής ευμάρειας προ κρίσης μήπως ψάχνουμε να βρούμε τα ιδανικά εξιλαστήρια θύματα, τους δικούς μας, Untermenschen, βάζοντάς τους όλους, καλούς, κακούς, οικογενειάρχες, βιοπαλαιστές, ληστές, στο ίδιο τσουκάλι όταν δεν μπορούμε να τους εκμεταλλευτούμε; Να αγωνιστούμε να μην γίνει κάτι τέτοιο· και αν είναι να διώξουμε κάποιους, θα πρέπει πρώτα να είναι όσοι είναι ξένοι σε συστατικά στοιχεία της ελληνικής ταυτότητας και ιδιοπροσωπίας: τη δημοκρατία, τον κοσμοπολιτισμό το φιλότιμο και την ανεκτικότητα μιας χώρας - μάνας με 7 εκατομμύρια παιδιά της μετανάστες σε όλο τον κόσμο. Μετά από αυτό το "ατυχές περιστατικό", και πριν το επόμενο, όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα του συνταγματικού τόξου, θα πρέπει επιτέλους να αρθρώσουν υπεύθυνο και ψύχραιμο λόγο για το μεταναστευτικό και να διαμορφώσουν αποτελεσματικές πολιτικές για την αντιμετώπιση της μαύρης εργασίας μακριά από δημαγωγίες, λαϊκισμό και καιροσκοπισμό.

Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.