Κλείσιμο

FT: Αναγκαία η τολμηρή αναδιάταξη

Οικονομικοί σχολιαστές των Financial Times εξετάζουν τις πιθανές επόμενες κινήσεις στην υπόθεση του ελληνικού χρέους. Σημειώνεται μεταξύ άλλων ότι οι συνέπειες μιας αναδιάταξη ή μια πρόσθετης βοήθειας στην Ελλάδα παρουσιάζονται υπό το πρίσμα των συμφερόντων κάθε εμπλεκόμενου. Πάντως η εφημερίδα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ένα κούρεμα ή μία τολμηρή αναδιάταξη είναι αναγκαία συνθήκη για τη μείωση του ελληνικού χρέους.

Κατά τον Τζον Ντίζαρντ η αποχώρηση του Ντομινίκ Στρος-Καν από το προσκήνιο έχει ελαττώσει τις πιθανότητες αναδιάταξης, δηλαδή εθελοντικής επιμήκυνσης του χρόνου ωρίμανσης των ελληνικών ομολόγων, σπάζοντας το κοινό μέτωπο ΔΝΤ-Γερμανίας.

Όπως προσθέτει ο συντάκτης με σκωπτικό ύφος, στους διαδρόμους της Φρανκφούρτης και των Βρυξελλών οι δημοσιογράφοι ακούνε προειδοποιήσεις ότι η ανακοίνωση ακόμα και μίας εθελοντικής αναδιάταξης θα συνεπαγόταν την τοποθέτηση της Ελλάδας από τους οίκους αξιολόγησης στην κατηγορία της «επιλεκτικής πτώχευσης» (SD). Αυτό θα σήμαινε την παύση της παροχής ρευστότητας από την ΕΚΤ και επομένως το πάγωμα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Στην ανάλογη περίπτωση της Ουρουγουάης, προσθέτουν οι ίδιες πηγές, συνεχίζει ο συντάκτης των Financial Times, το καθεστώς SD διήρκεσε μόνο λίγες εβδομάδες καθώς η αναδιάταξη ήταν προσυμφωνημένη. Στην Ελλάδα όμως θα διαρκούσε επί μήνες στερώντας κάθε ένεση ρευστού προς τις τράπεζες και με την καταστροφή να εξαπλώνεται σε άλλες περιφερειακές χώρες.

Ο Τζον Ντίζαρντ απορρίπτει αυτή τη συλλογιστική, τονίζοντας ότι η ΕΚΤ δεν ελέγχεται από τους οίκους αξιολόγησης και επομένως οποιοσδήποτε περιορισμός στην αποδοχή ομολόγων της Ελλάδας σε καθεστώς SD θα μπορούσε να αρθεί.

Όπως σχολιάζει ο συντάκτης, κάποιος έχει λόγους να διαδίδει τέτοιες αβάσιμες ιστορίες, αναφέροντας ενδεικτικά ότι διακυβεύονται συμφέροντα γαλλικών και άλλων τραπεζών. Επίσης, σημειώνει ότι μια ενδεχόμενη νέα οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα από έναν ευρωπαϊκό μηχανισμό που θα έχει προτεραιότητα έναντι ιδιωτών πιστωτών και τραπεζών στην αποπληρωμή των δανείων του από την Αθήνα, δεν θα άρεσε ούτε σε αυτούς τους ιδιώτες πιστωτές ούτε στους Κινέζους και άλλους μετόχους του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Αυτό επειδή για την ώρα μόνο το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα απολαμβάνουν το καθεστώς των προνομιακών πιστωτών, ως προς την προτεραιότητα αποπληρωμής των δανείων που έχουν δώσει στην Ελλάδα.

Ο Τζον Ντίζαρντ προβλέπει, έστω χωρίς να είναι βέβαιος, συμφωνία επί του ελληνικού χρέους εντός περίπου ενός μήνα.

Ο Βόλφγκανγκ Μίνχαου από την πλευρά του τονίζει σε άρθρο του ότι πίσω από τη συμφωνία των Ευρωπαίων εταίρων στο πρόσωπο της Κριστίν Λαγκάρντ για την θέση της επικεφαλής του ΔΝΤ μαίνεται ένας πόλεμος για το πώς θα λυθεί η κρίση χρέους της Ελλάδας, καθώς εισερχόμαστε στην πιο επικίνδυνη φάση.

Σχολιάζοντας την προειδοποίηση της ΕΚΤ περί τερματισμού χορήγησης ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες σε περίπτωση αναδιάταξης, ο συντάκτης σημειώνει ότι θα επρόκειτο για δραματική κλιμάκωση της κρίσης στην ευρωζώνη. Θα ωθούσε την Ελλάδα εκτός ευρώ εντός ημερών, με ουσιαστική κατάρρευση της ευρωζώνης.

Μία επιλογή, κατά τον κ. Μίνχαου, θα ήταν οι Ευρωπαίοι πολιτικοί να δοκιμάσουν την μπλόφα της ΕΚΤ, διατάσσοντας την αναδιάταξη του ελληνικού χρέους και περιμένοντας να δουν τι θα κάνει η Φρανκφούρτη. Ωστόσο ο αναλυτής των FΤ εκτιμά ότι η θέση της ΕΚΤ κατά της αναδιάταξης θα επικρατήσει, διότι οι Ευρωπαίοι υπουργοί είναι διαιρεμένοι.

Αυτό που διαβλέπει ο Β. Μίνχαου είναι μία παραλλαγή της πρωτοβουλίας της Βιέννης, ενός προγράμματος που έθεσε σε εφαρμογή το 2009 η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανοικοδόμησης και Ανάπτυξης. Σκοπός του ήταν να πειστούν οι τράπεζες της δύσης να μην αποσυρθούν από τις αγορές της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, δεσμευόμενες μάλιστα να ανακεφαλαιοποιήσουν τις θυγατρικές τους στις χώρες αυτές. Στην περίπτωση της Ελλάδας θα μπορούσαν οι ξένες τράπεζες να πειστούν να διατηρήσουν ένα βαθμό έκθεσης στη χώρα ως χειρονομία στήριξης. Αυτό βέβαια, συνεχίζει το άρθρο, δε θα έλυνε το ελληνικό πρόβλημα, το οποίο και τότε θα απαιτούσε ένα μεγάλο κούρεμα του χρέους ή μία ακραία αναδιάταξη, ώστε να συντελεστεί μία ουσιαστική μείωση των οφειλών της χώρας.

Ως την καλύτερη άμεση κίνηση της Ευρώπης, ο κ. Μίνχαου επισημαίνει τον τερματισμό των πολλών, ταυτόχρονων και αντιφατικών φωνών που ακούγονται. Επίσης, τονίζει ότι χρειάζεται να επιτραπεί στο ΕΤΧΣ να αγοράζει ελληνικά ομόλογα στη δευτερογενή αγορά, με τον προσδιορισμένο σκοπό παροχής βοήθειας προς μία αναδιάρθρωση χρέους. Αυτό θα επέτρεπε στην Ευρώπη να εκδώσει ένα αντίστοιχο του ομολόγου Μπρέιντι, νέα ομόλογα με έκπτωση μεν αλλά με καθεστώς τριπλού Α που θα αντικαθιστούσαν τα ελληνικά ομόλογα των πιστωτών.

Όσο για την επιλογή της αναδιάταξης χρέους με επιμήκυνση της ωρίμανσης των ομολόγων, το επιχείρημα υπέρ είναι απλά ότι κερδίζεται χρόνος, κάτι όμως που υποτίθεται ότι είχε γίνει με τα δάνεια προς την Ελλάδα. Κατά τον αναλυτή των FΤ η αναδιάταξη ίσως είναι η χειρότερη λύση, καθώς δεν θα κάνει το ελληνικό χρέος βιώσιμο και ίσως έχει καταστροφικές πιστωτικές συνέπειες.
Πηγή: Θανάσης Γκαβός, Λονδίνο