Η ομάδα καταλογίζει στο ΥΠΕΚΑ ανακολουθία λόγων και πράξεων, κάνοντας λόγο για συνέχιση της αντιδασικής πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης.
Στο πλαίσιο αυτό, ζητείται η ανάκληση σχετικής εγκυκλίου του υφυπουργού ΠΕΚΑ Θανάση Μωραΐτη αλλά και παλαιότερη του πρώην υπουργού Γεωργίας Σωτήρη Χατζηγάκη.
Η ανακοίνωση της Ομάδας Κοινωνικής Εγρήγορσης:
« Η ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος παρά τις αρχικές της δεσμεύσεις, ενώπιον μάλιστα της Ελληνικής Βουλής, στις 26-1-2010, ότι «εντός έξι μηνών, με νόμο, θα κατοχύρωνε με ολοκληρωμένο και αυστηρότερο ορισμό την έννοια του δάσους» και τις ελπίδες που άφησε για αλλαγή της δασικής πολιτικής, επί της ουσίας, παρουσιάζεται ανακόλουθη, αφού δεν κάνει τίποτα άλλο, από το να συνεχίζει την ίδια αντιδασική πολιτική, των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Περιμέναμε, ότι η «ευαισθητοποιημένη περιβαλλοντικά» Υπουργός ΠΕΚΑ θα υλοποιούσε τις δεσμεύσεις της και δεν θα ακολουθούσε την «πεπατημένη» των προκατόχων της, «προσφέροντας» νομικές αιτίες, σε κάθε λογής διεκδικητές του δασικού πλούτου της χώρας και αποδεικνύοντας, στην πράξη, ότι τα κόμματα, που εναλλάσσονται στην εξουσία, απλά, εφαρμόζουν, στο τέλος, την ίδια δασοκτόνο πολιτική.
Διότι, πραγματοποιώντας «στροφή 180 μοιρών», από τις τότε εξαγγελίες της Υπουργού, ο Υφυπουργός ΠΕΚΑ, Αθανάσιος Μωραϊτης, με την υπ’ αριθ. πρωτ.204262/ 4545/23-11-2010 εγκύκλιό του, επιχειρεί να νομοθετήσει, χωρίς να έχει, προς τούτο, εξουσιοδότηση Νόμου, καλλιεργώντας τη σύγχυση και την ασάφεια, εισάγοντας νέες, πολύ ελαστικές και αντισυνταγματικές ερμηνείες του ορισμού του δάσους, έχοντας, προφανώς, σαν παράδειγμα, την προγενέστερη, υπ’ αριθ. πρωτ. 1099/26-10-2004 ερμηνευτική εγκύκλιο Μπασιάκου.
Για την εγκύκλιο Μπασιάκου, μάλιστα, είχαμε εκδώσει, δελτίο τύπου, από τις 20-12-2004, αναφέροντας, ότι «επιχειρεί να δώσει κατευθύνσεις στους κατά τόπους Δασάρχες, μέσω των Περιφερειαρχών, που αν ακολουθηθούν θα ανοίξουν κάθε είδους «παράθυρα», για παράνομες διεκδικήσεις, κατά τρόπο κατάφωρα αντισυνταγματικό, αφού άλλα λέει η εγκύκλιος, άλλα λέει ο νόμος και, πολύ περισσότερο, άλλα λέει το Σύνταγμα».
Κατ’ ουσίαν, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, αντί να ρυθμίσει νομοθετικά το ζήτημα, με αυστηρότερες διατάξεις, όπως ρητά είχε ανακοινώσει, ύστερα από το νομοθετικό κενό, που δημιούργησε, με την κατάργηση της παρ.3 του άρθρου 3 του Νόμου 998/79, όπως ίσχυε μετά την αντικατάστασή της, με την παρ.1 του άρθρου 1 του Νόμου 3208/2003, με το Νόμο 3818/2010 (ΦΕΚ 17Α, 16-2-2010), ανοίγει και αυτή, με τη σειρά της, νέα πολύ μεγάλα «παράθυρα» ερμηνειών, ως προς την έννοια του δάσους, σε βάρος της δασοπροστασίας και βέβαια, σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.
Μάλιστα οι δασικές υπηρεσίες είναι τώρα υποχρεωμένες να συντάξουν τους δασικούς χάρτες, ακολουθώντας αυτή την εγκύκλιο, που δεν έχει καμία νομιμοποίηση και πάσχει από κατάφορη αντισυνταγματικότητα.
Διαπιστώνουμε ότι, παρά τις προσπάθειές μας, επί μια, περίπου, δεκαετία, συνεχίζουν να βγαίνουν τέτοιου τύπου εγκύκλιοι, που δίνουν νομικούς λόγους, για προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας και για καθυστερήσεις στους δασικούς χάρτες.
Μας επαναφέρει η συγκεκριμένη εγκύκλιος, σε πρακτικές του παρελθόντος (βλέπε εγκυκλίους Τζουμάκα, Χατζημιχάλη, Μπασιάκου, Χατζηγάκη), που εφαρμόζονταν χωρίς εξουσιοδότηση Νόμου, με αποτέλεσμα εκτάσεις που χαρακτηρίζονταν σαν δάση και δασικές, στην πράξη να βγαίνουν εκτός δασο-προστασίας και αυτό αφορά, κυρίως, μεμονωμένα δασικά κομμάτια, μέσα σε ευρύτερες δασοβιοκοινότητες, που στην ουσία αποχαρακτηρίζονται, χωρίς να λέει κάτι τέτοιο ο Νόμος και εδώ πρόκειται για χιλιάδες στρέμματα, σε όλη την επικράτεια, όπως, π.χ. περιοχές της Λαυρεωτικής, της Χαλκιδικής και της Πελοποννήσου.
Δηλαδή, με αυτή την ερμηνευτική λογική και χωρίς να το προβλέπει που-θενά ο Νόμος, μπορεί να μη θεωρηθούν σαν δάση, δασικά τμήματα μέσα στο δάσος, τα οποία μέχρι σήμερα θεωρούνταν σαν δάση, επειδή ανήκαν στο ευρύτερο δασοσύστημα.
Έτσι, ένας Δασάρχης μπορεί π.χ. να πάρει μία τέτοια μεμονωμένη δα-σική έκταση και να την αποχαρακτηρίσει, επειδή αυτή δεν ανήκει στο ευρύτερο δασικό σύστημα και αυτό μπορεί να γίνει παντού και με οποιο-δήποτε κριτήριο.
Με αυτό τον τρόπο, αλλάζει άρδην ο δασικός χάρτης της χώρας, καθώς πονήματα δεκαετιών μπαίνουν σε αχρηστία και δημιουργείται τέτοια ανατα-ραχή στο δασικό τοπίο της Ελλάδας, που θα πρέπει να επανεξεταστούν τα πάντα από την αρχή.
Επίσης, η νέα εγκύκλιος Μωραϊτη εισάγει νέους, αντιεπιστημονικούς και ατεκμηρίωτους ορισμούς, του τι είναι αραιή βλάστηση και του τι όχι, του τι είναι λόχμη και του τι όχι, που ενδεχόμενα πάλι κάποιοι Δασάρχες να χρησιμοποιήσουν, για να αποχαρακτηρίσουν δάση και δασικές εκτάσεις, ενώ προς την κατεύθυνση αυτή, είχε ήδη εκδοθεί η υπ’ αριθ. 89021/228/28-2-2007 οδηγία της Γενικής Δ/νσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, που είχε ανασταλεί αναίτια, με την υπ’ αριθ. 94799/708/6-6-2007.
Αντί λοιπόν η ηγεσία του ΥΠΕΚΑ να επαναφέρει σε ισχύ, την αναίτια ανα-σταλείσα οδηγία, που έδινε λεπτομερείς υπηρεσιακές διασαφήσεις και απαντήσεις για όλα αυτά τα ζητήματα, δημιουργεί ερείσματα και νομικά «πατήματα», για την προσβολή των δασικών χαρτών από τρίτους, στα διοικητικά δικαστήρια.
Μετά, μάλιστα και από την αυτονόμηση των δασικών υπηρεσιών, από την κεντρική διοικητική εποπτεία και την υπαγωγή τους, στις Περιφέρειες, με την εξαιρετικά άστοχη και ατυχή αποκέντρωση του 1997, θα έπρεπε να έχει, ήδη, αντιμετωπίσει, με νομοθετικά και διοικητικά μέτρα, τον κατακερματισμό και την έλλειψη κεντρικού συντονισμού και ελέγχου των Περιφερειακών δασικών υπηρεσιών, που η κάθε μια ακολουθεί διαφορετική δασική πολιτική και πρα-κτικές, σε αντίθεση, με όσα προβλέπει το Σύνταγμα.
Επίσης, υπενθυμίζουμε, ότι είναι ακόμα σε ισχύ, η υπ’ αριθ. πρωτ. 97870/ 2248/7-5-2009 εγκύκλιος Χατζηγάκη, που υποτίθεται ότι ρύθμιζε ιδιοκτησιακά ζητήματα δάσους και που λίγους μήνες μετά την υπόθεση Βατοπεδίου, ενίσχυε τη θέση των ιδιωτών έναντι του Δημοσίου, καθώς, μέσω των ερμηνειών της, έδινε την δυνατότητα σε ιδιώτες, να εφοδιαστούν με πράξεις, από τις οποίες μπορούν να γίνουν πλασματικές αγοραπωλησίες και να εκδοθούν ψευδείς οικοδομικές άδειες.
Κάπως έτσι έχουν χτιστεί όλες οι Κυκλάδες, καθώς οι Δασάρχες, εκεί, ήδη, δεν έλεγχαν τίτλους και αυτό θεσμοθετήθηκε, με την πιο πάνω εγκύκλιο, που εκτός των άλλων διευκολύνει και τις διαδικασίες άρσης της αναδάσωσης, σε βάρος των συμφερόντων του Δημοσίου και αυτές οι «ρυθμίσεις» Χατζηγάκη δεν έχουν ακόμα καταργηθεί.
Ζητάμε την άμεση ανάκληση, τόσο της εγκυκλίου Μωραϊτη, όσο και της εγκυκλίου Χατζηγάκη και την επαναφορά σε ισχύ, της οδηγίας της Γενικής Δ/νσης Δασών.»
Πηγή: skai.gr
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
