Ακτιβισμός και επανάσταση στις Κάννες

Στην ταινία «Le redoutable» ο σκηνοθέτης Μισέλ Χαζαναβίσιους («The Artist») προσπαθεί να αναδείξει το έργο και τον χαρακτήρα ενός θρύλου του γαλλικού αλλά και παγκόσμιου σινεμά, του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ.

Η ταινία βασίζεται στο λογοτεχνικό έργο της δεύτερης συζύγου του Γκοντάρ, Αν Βιαζέμσκι, η οποία παντρεύτηκε τον 37χρονο τότε Γκοντάρ σε ηλικία μόλις 19 ετών. Η ταινία διαδραματίζεται τη δεκαετία του '60 όταν ο σκηνοθέτης γίνεται μέρος των φοιτητικών και εργατικών κινητοποιήσεων. Στο επίκεντρο βρίσκεται ο ίδιος ο Γκοντάρ σε διαδηλώσεις, ο οποίος προσβάλλει συστηματικά τους θαυμαστές του και σιγά-σιγά διώχνει με τη συμπεριφορά του τους φίλους του και τελικά ακόμη και τη σύζυγό του. Η ταινία είναι ταυτόχρονα απομυθοποίηση, σάτιρα και ύμνος στον σκηνοθέτη των ταινιών «Η Κινέζα» και «Με κομμένη την ανάσα».

Το «Le redoutable» είναι η μια από τις δύο γαλλικές ταινίες που παρουσιάζονται στο φετινό φεστιβάλ και πραγματεύονται ιστορικές κινητοποιήσεις. Η ταινία «120 battements par minute» του Ρομπέν Καμπιγιό μας μεταφέρει στη δεκαετία του '90 και στον αγώνα των ακτιβιστών κατά του AIDS. Έντονες συζητήσεις, κινητοποιήσεις εν μέρει βίαιες και μια ιστορία αγάπης μεταξύ του οροθετικού Σον και του Νέιθαν.

Το φαβορί «The Square»

Επιπλέον και η παραγωγή της διαδικτυακής πλατφόρμας Netflix, που συμμετέχει στον φετινό διαγωνισμό, έχει για πρωταγωνιστές μια ομάδα ακτιβιστών. Η ταινία «Okja» του Kορεάτη σκηνοθέτη Μπονγκ Γιον-Χο διαδραματίζεται στο κοντινό μέλλον, όπου μια εταιρεία, η οποία δραστηριοποιείται στον τομέα της γενετικής, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ομάδα φιλόζωων. Η ταινία είναι ένας συνδυασμός επιστημονικής φαντασίας και αντικαπιταλιστικού παραμυθιού με πρωταγωνιστές τους Τίλντα Σουίντον και Τζέικ Γκίλενχαλ. Μπορεί το «Okja» να άρεσε στο κοινό, ωστόσο δεν θεωρείται φαβορί για τον Χρυσό Φοίνικα.

Το ίδιο δεν συμβαίνει όμως και με τη σουηδική ταινία «The Square» του Ρούμπεν Όστλουντ, που έχει όλα τα εφόδια να φύγει με το πρώτο βραβείο του Φεστιβάλ Καννών. Η ταινία αρχικά μοιάζει με παρωδία του κόσμου της τέχνης, στη συνέχεια όμως αναδεικνύεται σε καυστική κριτική στη σύγχρονη κοινωνία. Η ανθρώπινη συμπεριφορά στο πλαίσιο της κοινωνίας, μέσα στην οποία κινούνται τα πρόσωπα, μεταφέρεται συχνά από τον σκηνοθέτη στη μεγάλη οθόνη.


Πηγή: epd / Αλεξάνδρα Κοσμά