Κλείσιμο

Electro-pop Άμλετ για τα 400 χρόνια από τον θάνατο του Σαίξπηρ

Μια ανατρεπτική, καθηλωτική περφόρμανς που παίζει με το βλέμμα, τη φαντασία και την επιθυμία μας από τον νέο, αντισυμβατικό Ελβετο-γαλλο-ουκρανό σκηνοθέτη Boris Nikitin από 16 έως 18 Δεκεμβρίου στη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.

Ο Άμλετ που συγκίνησε βαθύτατα τους θεατές στην πρεμιέρα που έγινε στην Ελβετία, πριν από δύο μήνες, παρουσιάζεται στο πλαίσιο του αφιερώματος της Στέγης στον κορυφαίο ελισαβετιανό δημιουργό, με αφορμή τα 400 χρόνια από το θάνατό του.

Σε μια παράσταση μεταξύ queer και punk, ο εκθαμβωτικός ερμηνευτής και ηλεκτρονικός μουσικός Julian Meding αναμειγνύει τη δική του βιογραφία με αυτήν ενός σύγχρονου Άμλετ, σε μια διαμαρτυρία κατά της πραγματικότητας.

Ο Άμλετ των Νίκιτιν και Μέντινγκ δεν επαναφηγείται την ιστορία του σαιξπηρικού έργου, αλλά το χρησιμοποιεί ως πλαίσιο επανεξέτασης της ταυτότητας, της ατομικότητας, της ασθένειας και της πραγματικότητας. Ο Άμλετ είναι μια ποιητική εξέγερση: ωμός, απερίφραστος, ιριδίζων, αντικοινωνικός.

Ο Μπόρις Νίκιτιν (γενν. 1979) είναι θεατρικός σκηνοθέτης, συγγραφέας και καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ It’s the Real Thing – Basler Dokumentartage, με έδρα τη Βασιλεία. Σπούδασε στο Ινστιτούτο Εφαρμοσμένων Θεατρικών Σπουδών, στο Γκίσεν της Γερμανίας, όπου είχε καθηγητές κορυφαίους καλλιτέχνες, όπως τον δραματουργό και σκηνοθέτη Rene Pollesch, αλλά και δημιουργούς από τις σπουδαίες θεατρικές ομάδες Rimini Protokoll και She She Pop.

Ο Νίκιτιν παίζει με τα όρια της περφόρμανς, του θεάτρου και της πραγματικότητας, αλλά και της πρόσληψης από το κοινό. Στα έργα του, η ίδια η διαδικασία της υποκριτικής τέχνης αποτελεί ένα θέμα προς αναζήτηση.

Σε ορισμένα πρότζεκτ ακολουθεί μια επιστημονική προσέγγιση, όπως για παράδειγμα στο Universal Export, που έχει να κάνει με τη νευρολογία, ή στον Βόυτσεκ, που ανοίγει ένα διάλογο για την πνευματική ιδιοκτησία και ικανότητα.

Ο Νίκιτιν έχει την αρχική ιδέα των περφόρμανς, τις οποίες αναπτύσσει σε συνεργασία με τους περφόρμερ-ηθοποιούς. Η προσωπικότητα του περφόρμερ είναι στο κέντρο των έργων του. Ο Νίκιτιν, όμως, φτιάχνει ο ίδιος και το σκηνικό χώρο των έργων του, που θεωρούνται εγκαταστάσεις στο χώρο και όχι σκηνογραφίες.

Πρόσφατα πρότζεκτ του
: Also the Real Thing (2014, Νέο Δελχί), Sanger ohne Schatten (2014, Ruhrtriennale), The Joburg Auditions (2014, Γιοχάνεσμπουργκ), φεστιβάλ It's The Real Thing – Basler Dokumentartage 15 (2015, Βασιλεία) και Sonnett 20 (2015, Ζυρίχη).

Σύλληψη, Σκηνοθεσία & Κείμενο: Boris Nikitin Ερμηνεία & Κείμενο: Julian Meding Τραγούδια: Uzrukki Schmidt Διεύθυνση Παραγωγής: Annett Hardegen

Δικαιώματα Συγγραφέα:
schaefersphilippen, Colone Μετάφραση: Λένα Ζαφειροπούλου Μια παραγωγή του Boris Nikitin

Η περφόρμανς είναι συν-ανάθεση των: Kaserne Basel, Gessnerallee Zurich, Theatre Vidy Lausanne, Ringlokschuppen Mulheim an der Ruhr
Πηγή: skai.gr