«Adagio-Μουσικές για τις μέρες του Πάσχα» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Θα μεσολαβήσουν η συναυλία εκκλησιαστικού οργάνου και κρουστών με την πολυβραβευμένη οργανίστα Ουρανία Γκάσιου, την Κυριακή των Βαΐων, 5 Απριλίου, οι «Παναγιές του κόσμου» με τη Σαβίνα Γιαννάτου και τους Primavera en Salonico τη Μεγάλη Δευτέρα, 6 Απριλίου και το «Ρέκβιεμ» του Μότσαρτ με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών υπό τον Βασίλη Χριστόπουλο τη Μεγάλη Τρίτη, 7 Απριλίου.

«Οι εκδηλώσεις ξεκινούν από την κατάνυξη και το δέος και καταλήγουν στην περισυλλογή, την έμπνευση και την ανάταση» σημειώνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Μεγάρου, Γιώργος Κουρουπός, τονίζοντας πως στόχος του Οργανισμού είναι ο κύκλος με τις «Μουσικές για τις μέρες του Πάσχα» να γίνει μία νέα συνήθεια στο κοινό, αντίστοιχη με αυτή των Χριστουγέννων.

Η πρώτη εκδήλωση του κύκλου θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος, στις 20:30, με τη συμμετοχή του συνόλου Ex Silentio σε όργανα εποχής και υπό τη διεύθυνση του καλλιτεχνικού διευθυντή του, φλαουτίστα, Δημήτρη Κούντουρα. Τα φωνητικά μέρη αποδίδουν οι λυρικές τραγουδίστριες Θεοδώρα Μπάκα και Φανή Αντωνέλου. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει πολυφωνική και μονοφωνική μουσική από τον μακρινό και γοητευτικό κόσμο της μεσαιωνικής Δύσης: ύμνους για την Παναγία από το «Κόκκινο Βιβλίο» της Μονής Μονσεράτ της Καταλονίας, από παλαιούς κώδικες (Buranus, του Λονδίνου) αλλά και κοσμικούς θρήνους, καθώς και έργα γνωστών Γάλλων συνθετών.

Η πολυβραβευμένη οργανίστα Ουρανία Γκάσιου συμπράττει στην «Αυλή των μαγικών αυλών»- που αποτελεί τη δεύτερη εκδήλωση του κύκλου- με τον διακεκριμένο σολίστ κρουστών Θοδωρή Βαζάκα και την Ορχήστρα «Academica» Αθηνών υπό τη διεύθυνση του Νίκου Αθηναίου, σε ένα πρόγραμμα με έργα από τον 17ο έως τον 20ό αιώνα, την Κυριακή των Βαΐων, στις 20:30, στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης. Θα ακουστούν έργα των Αλμπινόνι, Γ. Σ. Μπαχ, Χέντελ, Μπάρμπερ, Κοσερό και Πουλένκ.

Ένα μουσικό προσκύνημα στη λαϊκή παράδοση κοντινών και μακρινών τόπων της χριστιανοσύνης αφιερωμένο στην Παναγία προτείνουν για τη Μεγάλη Δευτέρα, στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, στις 20:30, η Σαβίνα Γιαννάτου και οι Primavera en Salonico. Σε αυτό το κατανυκτικό οδοιπορικό στην οργανική και φωνητική μουσική των λαών με σημείο αναφοράς το Θείο Πάθος, τους σταθμούς επέλεξε ο εθνομουσικολόγος Λάμπρος Λιάβας: από τις Μαύρες Παναγιές της Αφρικής και τις Ινδιάνες Παναγιές της Καραϊβικής και της Λατινικής Αμερικής, στα ελληνικά και κυπριακά μοιρολόγια της Θεοτόκου, στους λαϊκούς θρήνους της Κορσικής, της Σαρδηνίας και της Αρμενίας, στις ιταλικές ταραντέλες για την Παναγία και τους ισπανικούς μεσαιωνικούς ύμνους για την Παρθένο Μαρία.

«Για τη λαϊκή παράδοση (κοσμική και θρησκευτική), όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο, όπου υπάρχουν χριστιανοί, η περίοδος του Πάσχα δεν είναι απλώς μία θρησκευτική επέτειος αλλά μία ζωντανή επανάληψη του Θείου Δράματος, όπου με θεατρικό και δραματικό τρόπο γίνεται η πλήρης αναπαράστασή του με τη συμμετοχή όλων των μελών της κοινότητας και προεξάρχουσες, δικαιωματικά, τις γυναίκες» σημειώνει χαρακτηριστικά ο Λάμπρος Λιάβας. «Την αίσθηση αυτή μάς μεταφέρουν η Σαβίνα Γιαννάτου και οι Primavera en Salonico μέσα από ένα γοητευτικό μουσικό ταξίδι σε τόπο και σε χρόνο: Ελλάδα, Κύπρος, Αρμενία, Λίβανος, Ιταλία, Κάτω Ιταλία (ελληνόφωνοι και Αρβανίτες), Κορσική, Σαρδηνία, Ισπανία (...). Περνώντας από το μοιρολόι της μάνας στην προσδοκία της Ανάστασης και στην ανάταση των πασχαλινών ύμνων, το ταξίδι αυτό μάς υπενθυμίζει το βαθύτερο τελετουργικό περιεχόμενο των ημερών: τη μετάβαση από τον θάνατο στη ζωή, από τον χειμώνα στην άνοιξη» προσθέτει.

Ο κύκλος των πασχαλινών εκδηλώσεων του Μεγάρου Μουσικής θα συνεχιστεί με το «Ρέκβιεμ»- το κύκνειο άσμα του Μότσαρτ, στις 7 Απριλίου και θα κλείσει με τον συγκλονιστικό θρήνο της Παναγίας «Stabat Mater» του Χάιντν που θα ερμηνεύσει η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής σε όργανα εποχής, υπό τον Γιώργο Πέτρου, μαζί με τη «Συμφωνία αρ. 44» στις 8 Απριλίου. «Το Stabat Mater είναι το έργο που συμπυκνώνει την ιδιοφυΐα του μεγάλου συνθέτη σε όλο της το μεγαλείο» αναφέρει ο Γ. Πέτρου, ενώ για τη «Συμφωνία αρ. 44» τονίζει πως «ο ίδιος ο Χάιντν έδωσε στη Συμφωνία το προσωνύμιο "Trauer" (θλίψη, πένθος) και είχε μάλιστα εκφράσει την επιθυμία να παιχτεί το τρίτο μέρος του έργου στη δική του νεκρώσιμη ακολουθία».
Πηγή: skai.gr