Χορός και ποίηση με χρώμα "Nederlands Dans Theatre"

«Είμαστε πολύ χαρούμενοι που επιστρέφουμε στην Αθήνα γιατί πραγματικά νιώθουμε σα να βρισκόμαστε με την οικογένειά μας. Έχουν συμβεί πολλά από την τελευταία μας εμφάνιση εδώ, αλλά πιστεύουμε, ότι η τέχνη πάντα έρχεται να δώσει λύσεις. Είναι καθήκον μας μέσω της τέχνης να φεύγουμε από την ύλη και να εστιάζουμε στο πνεύμα. Και η Ελλάδα ήταν ανέκαθεν πρωτοπόρος σε θέματα που έχουν να κάνουν με τον πολιτισμό και την πνευματικότητα».

Ζευγάρι στη σκηνή αλλά και στην ζωή η Ισπανίδα, Σον Λεόν και ο 'Αγγλος, Πολ Λάιτφουτ, μόνιμοι χορογράφοι του διεθνούς φήμης πολυεθνικού χορευτικού σχήματος από την Ολλανδία, Nederlands Dans Theatre (NDT I), που χάραξε νέους δρόμους στον χώρο της ορχηστικής και θεατρικής τέχνης, μίλησαν για τις εμφανίσεις τους στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (5-6-7 Μαρτίου, Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη, στις 20.00).

«Δεν χρειάζονται πλέον συστάσεις. Είναι τέτοια η φήμη που τους περιβάλλει που κάθε εμφάνισή τους ανά τον κόσμο δικαιώνει το χαρακτηρισμό ότι πρόκειται για το χορευτικό γεγονός της χρονιάς», είπε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Μεγάρου, Γιώργος Κουρουπός, τονίζοντας πως για πρώτη φορά φέτος προγραμματίστηκαν τρεις παραστάσεις (τα εισιτήρια των οποίων κοντεύουν να εξαντληθούν ),έτσι ώστε πάνω από 5.000 άτομα, να έχουν την ευκαιρία να τους παρακολουθήσουν.

Mε φανατικούς θεατές σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας, η κορυφαία ολλανδική ομάδα σύγχρονου χορού που φέρει ακόμη έντονη τη «σφραγίδα» του οραματιστή χορογράφου Γίρζι Κίλιαν, επιστρέφει στην Αθήνα με τρεις χορογραφίες.

Ανάμεσά τους και η νέα δημιουργία του φημισμένου χορογραφικού διδύμου Λεόν-Λάιτφουτ, με τίτλο «Stop Motion»- η οποία έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής από το κοινό και την κριτική, όταν έκανε πρεμιέρα πέρυσι τον Ιανουάριο στην Ολλανδία-, καθώς και οι χορογραφίες «Solo Echo της Κρίσταλ Πάιτ και «Kleines Requiem» («Μικρό ρέκβιεμ») του Χανς φαν Μάνεν.

«Μας ενδιαφέρει να δημιουργούμε θεάματα που έχουν σχέση με το παρόν και συνδέονται με τον κόσμο. Είναι υπέροχο να ακούμε ότι η δουλειά μας εμπνέει το κοινό. Αυτή τη φορά θα δείτε ένα πρόγραμμα που συνδυάζει κομμάτια του παρελθόντος και του παρόντος. Και τα τρία έργα έχουν να κάνουν με την ποίηση, την πνευματικότητα και έχουν ένα ελεγειακό χαρακτήρα», εξήγησε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του NDT I Πολ Λάιτφουτ.

Οι στίχοι ενός ποιήματος που έγραψε ο Μαρκ Στραντ με τίτλο «Lines for Winter», έγιναν αφορμή για την Καναδή χορογράφο και περφόρμερ Κρίσταλ Πάιτ να πλάσει τη χορογραφία «Solo Echo» με μουσική υπόκρουση τις γαλήνιες συνθέσεις για βιολοντσέλο και πιάνο του Γιοχάνες Μπραμς.

«Ο βασικός κανόνας ενός προγράμματος είναι να αρχίζεις πάντα με το πιο δυνατό σου κομμάτι. Το «Solo Echo» έχει να κάνει με τις διάφορες πλευρές που κουβαλάμε όλοι μέσα μας. Και οι επτά χαρακτήρες της χορογραφίας φαίνεται σαν να είναι το ίδιο πρόσωπο, ταυτόχρονα όμως ο κάθε ρόλος έχει την δική του ταυτότητα», ανέφερε ο Άγγλος χορογράφος.

Στο «Κleines Requiem» (1996) μελαγχολικά ντουέτα εξελίσσονται σε έναν μαζικό περιστρεφόμενο στρόβιλο. Πρόκειται για ένα μπαλέτο για επτά χορευτές, που φέρει τη χαρακτηριστική υπογραφή του βραβευμένου χορογράφου Χανς φαν Μάνεν, ο οποίος υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του NDT και έχει δημιουργήσει περισσότερες από 120 χορογραφίες.

«Πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες δημιουργίες του Φαν Μάνεν. Παράλληλα, ήταν μία ριψοκίνδυνη επιλογή για εμάς γιατί φέρει τη σφραγίδα του παρελθόντος, κάτι που δεν θα περίμενε το κοινό από το NDT1. Αλλά ο ρόλος του Φαν Μάνεν υπήρξε θεμελιώδης για την ομάδα και είναι σημαντικό το κοινό να γνωρίζει από πού προερχόμαστε. Ήταν ένας επαναστατικός καλλιτέχνης.

 Βασικό χαρακτηριστικό του είναι αυτή η καθαρότητα και η διαύγεια που φέρουν οι δουλειές του, την οποία πολλοί προσπάθησαν να μιμηθούν, χωρίς να τα καταφέρουν. Συνήθως δημιουργούσε πολύ δυνατά κομμάτια με έντονη σεξουαλικότητα, η συγκεκριμένη χορογραφία όμως είναι σαν νανούρισμα. Βασίζεται στο έργο του Πολωνού συνθέτη Χένρικ Νικολάι Γκουρέτσκι και είναι αφιερωμένη σε ένα φίλο του που έχασε από AIDS. Είναι ένα ρέκβιεμ για όλους εκείνους που έχουν υποφέρει», είπε η Σολ Λεόν.

Το πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί με το έργο «Stop Motion», όπου επτά χορευτές αναπαριστούν τη διαδικασία του αποχωρισμού και της μεταμόρφωσης.

 «Το "Stop Motion", δημιουργήθηκε σε μία θυελλώδη περίοδο για εμάς, καθώς η κυβέρνηση προσπάθησε να κατεδαφίσει το θέατρό του NDT1, το οποίο κατασκευάσαμε με τις οικονομίες μας οι χορευτές, πριν από 30 χρόνια σε μία υποβαθμισμένη περιοχή της Χάγης. Έπρεπε λοιπόν να πολεμήσουμε με αυτό τον "δράκο". Ήμουν διατεθειμένος ακόμα και να καώ προκειμένου να υπερασπιστώ αυτό που πιστεύω. Η επίδρασή του θεάτρου ήταν καταλυτική στη ζωή της πόλης. Έτσι, θέλησαν να το προστατεύσουν καθώς συνειδητοποίησαν πόσο ισχυρή μπορεί να είναι η τέχνη. Όλη αυτή η περιπέτεια που ζήσαμε αποκαλύπτεται μέσα από αυτό το έργο», κατέληξε ο Π. Λάιτφουτ.
Πηγή: Πηγή: AΜΠΕ